එකමත් එක

කතාවකට වැඩි යමක්!














"දරුවන්ගෙ මූණ බලාගන්න වාසනාව නැති උනානෙ ඉතින් නන්දන පුතාට" 
තම මවගේ කටින් එවන් වදන් ඉබේටම කියවුනත් ඉන් දමයන්තිගේ හදවතට දැනුන වේදනාව ගැන හැඟීමක් දමයන්තිගේ මවට නැතිබව ඕ වටහා ගත්තාය. තම සැමියගේ වියෝවෙන් අර්ධ අප්‍රාණිකව සිටි දමයන්තිට ගැබ්බර බවක් නොතිබෙන්න තම නැන්දම්මා සහ නෑදෑ පිරිවරගේ කතා හේතුකොට ගෙන ප්‍රාණය නිරුද්ධ වන්නටද ඉඩ තිබිණ.
"උඹේ කාලකන්නි කමට තමයි මගෙ පුතා නැති උනේ" නැන්දම්මාගේ දෙස් දෙවොල් ඇයගේ සිහියට නැඟින. 

කිරි දරුවන් දෙදෙනාම එක වර හඬන්නට විය, 
"අම්මෙ මෙන්න මෙහෙමයි දෙන්නටම එක වර කිරි දෙන්න ඕන" දරුවන් දෙදෙනාම දෙපසින් අල්වාගෙන තන් පුඩු දෙකෙන්ම එක වර දරුවන්ට කිරි දෙන ආකාරය ර්ස් විසින් කියාදෙන විට දමයන්ති සිටි වේදනාත්මට සිතිවිලි වලින් වර්තමානයට පියඹා විත් දරුවන් හා එක්වූවාය.

නන්දන හෙවත් දමයන්තිගේ සැමියා, විවාහ වන විටත් සොයා නොගත් රෝගයකින් පෙළුනේය. ඔහු රෝගී බව තම මවට නොදැන්වූ ඔහු දමයන්තිට ඒ බව පැවසුවේ  ඔහුට ඇය හා විවාහ විය නොහැකි බව පැවසීමටයි. නමුත් ඒ සියළු දේටම වඩා බලවත් වූ දෙදෙනාගේ ආදරය ඉක්මන් විවාහයකින් කෙලවර වූ අතර, මවගෙන් රෝගී තත්වය සැඟවීමට දෙදෙනාම කතිකා කර ගත්තහ. නමුත් අවසන් ප්‍රථිඵලය වේදනාත්මකය. නින්දා අපහාස චෝදනා ලබමින් දරුවන් දෙදෙනුකු හා තනි වන්නට වූයේ දමයන්තිටයි.

අසනීපය කුමක්ද හරියටම නිශ්චය කර ගැනීමට නොහැකි විය. එය ජාන හා සම්බන්ද රෝගී තත්වයකි. වෛද්‍යවරුන්ගේ අවසන් නිගමනය එය නොවුනත්, දමයන්තිට වැටහුනේ එලෙසින්ය. 
දමයන්තිගෙ සිත නොදන්න කුමක්දෝ බියකින් වෙලමින් සිටියාය. ඒ කුමක්දැයි ඇයටම තේරුම් ගත නොහැකි විය.


දරුවන්ටත් ඒ ලෙඩේ හැදෙයිද? බියට හේතුව ඕ වටහා ගත්තාය. දරුවන් දෙදෙනාම එක වගේ පෙනුම, කිසි වෙනසක් නොතිබින. එක් අයෙකුගේ කන ළඟ උපන් ලපයක් ඇත, එය ඉතා කුඩ නමුත් දෙදෙනා වෙන් කර හඳුනා ගැනීමට එය ප්‍රමණවත් සලකුණක් විය. 

"අම්මෙ දරුවන්ගෙ උපන් වෙලාව අරන් ගිහින් පන්සලේ හාමුදුරුවන්ගෙන් නම් දාන්න අකුරු අහන් එන්න"


"දරුවන්ගෙ තාත්ත කරන්න ඕන ඒව ආච්චිට කරන්න වෙලා"

නැවතත් තම මවගෙන් දමයන්තිට වූයෙ හිත් රිදීමක් පමණි.


Powered by Blogger.

Followers