එකමත් එක

කතාවකට වැඩි යමක්!


ඔයාලට මතකනෙ දහරාගෙ දින පොත ගැන කියන මම එරන්දි කියල. දහරාගෙ දින පොත ඇතුලෙ තිබිල මට ලියුමක් හම්බුනා. ඇත්තටම ඒක සන්තුෂට ලියපු එකක් නෙමෙයි! ඒක සාරංගට. සාරංගට මම ඒක දෙනවද කියල ගොඩක් කල්පනා කළා. මම ඒක එයාට දුන්නෙ නෑ. දහරාගෙ මරණයත් එක්ක ගොඩක් වේදනාවට පත්වෙච්ච යාළුවො අතරින් ඒ කියන්නෙ මාත් ඇතුලු යාළුවො අතරින් එක්කෙනෙක් සාරංග. එයා දුක් වෙයි ගොඩක්, සමහර විට ජීවිත කාලය පුරාවටම. ඉතින් මේ තියෙන්නෙ ඒ ලියුම.


සාරංග,

ඇයි ඔයා මට බැන්නෙ යාළු, මට ගොඩක් දුක හිතුන. සහෝදරයෙක් ඔයා මට. එක කුස උපන්නෙ නැති එක විතරයි නේද අපි දෙන්න. මට තියන ආදරයට, හිතවත් කමටද බැන්නෙ? ඔව් මම හිතන්නෙ එහෙම. 
මට හොදට මතකයි, ඔයාට මම බැනල ඇති ඕන තරම්. ඔයා පිස්සු වැඩ කළාම. තරහ වුනේ නෑ නේද ඒවට මා එක්ක. ඔයා මා එක්ක විකාර කියව කියව ඉන්න යාළුවනෙ. 
සන්තුෂ ගැන හිතුන එක වැරැද්දක්ද? ඒකනෙ ඔයා මට පිස්සු කියල බැන්නෙ. ගොඩක් දුකයි මට. මට පිස්සු නෑ සාරංග, මම ඔයාල ගාවම ඉන්න හීන දකිනව ඇති. 
මම......












ලියුම බාගෙට ලියල තිබ්බෙ,මොනවද දහරා කියන්න ගිහින් නවත්ත ගත්තෙ? ඇයි මේක ලියල එයාට දුන්නෙ නැත්තෙ? මට ප්‍රශ්න ගොඩයි. ඒත් මට උත්තර අහන්න දහරා ළඟ නෑ. මේකෙ අකුරු බොඳ වෙච්ච තැන් තියනව, ඒ දහරාගෙ කඳුලු වැටිල වෙන්න ඇති. දැන් මගෙ කඳුලුත් මේකෙ අකුරු බොඳ කරන්න කලින් මම නවතිනව. 



එක අම්මගෙ නොවූ
සොයුර මගෙ පන හා සම
රිදවන්නෙ හදවත
කිම වරදක් වුන
කඳුලු එයි නෙත් කොන
සිහිකරමි සැම දින
හැර දමා ගිය තැන
ඉන්නෙ අතරමන් වෙන
සොයුරිය සිහිවේවි
එනු මැනවි සොයමින....










ඇයගේ කෙහෙරැළි සුළඟට ලෙල දෙයි. ඉන් විහිදුවන සුවඳින් මුසපත් වූ රංග ඇයගේ ඇස්, නහය , තොල් අතරින් ඇය හඳුනා ගන්න උත්සාහ කළේය.
"සිත්මි!"
"මිහී"
දෙදෙනාම ඔව්නොව්න් දෙස පුදුමයෙන් බලාසිටියහ.
"ඔයා ඇතුලට යන්න!"
එතෙක් වේලා රංගගේ අතේ එල්ලී සිටි සිත්මිට සිහි එළඹින. ඇය සෙනඟ අතරින් රිංගාගෙන දුම්‍රිය තුලට ඇතුල් විය.
ඇයගේ ඇස්දෙක මිහී ගේ රුව සෙව්වාය, නමුත් රංග ඇය දෙස නොබලාම දුම්‍රිය පාපුවරුවේ සිටියේය.
"අද අතටම අහුවුණා, මේ ඉන්නෙ උඹේ හොර මිනිහ!"
සියල්ලෝම විමතියට පත් කරමින් හඬක් නැඟින, දුම්‍රිය මැදිරිය තුල පවුල් ආරවුලක් දිගහැරිණ.
තුරුල් වී ඉඳගෙන සිටි යුවලක් එක් වරම විමතයට පත් කරමින්, තරුණියගේ සැමියා පැමිණ ත්බිණ. සියළු සෙල්ලම් අවසානය. හොර එලි වී ඇත.
"තෝ අද ගෙදර වරෙන්කො, තෝව මම මරණව"
"මෙතන ප්‍රශ්ණ ඇතිකර ගන්න එපා!"
"නැ අය්යෙ මේ ඉන්නෙ මගෙ ගෑණි, මේ බලන්න"
අවවාද කල පුද්ගලයාට සැමියා යැයි කියන පුද්ගලයා චායාරූපයක් පෙන්වූයේය.
සැර පරුෂ වචන හුවමාරුවක් දක්වා ප්‍රශ්ණය දුර දිග ගියේය.
සිත්මිද එම ආරවුල දෙස බලා සිටියාය, එක වරම ඇයට මිහී සිහි විය, ඇය පාපුවරුව දෙස බලන විට ඔහු පෙනෙන්නට නොසිටියේය.
* * * * * *
1986 ඉරිදා දිනක පාන්දර 3.20ට රාගම රෝහලේදී...
"අම්මෙ මෙන්න ඔයාට නිවුන් පුත්තු දෙන්නෙක්ම"
ප්‍රසූත වේදනාවේ කඳුලු වියලමින් දමයන්ති ගේ ඇස් සතුටු කඳුලින් තෙමී ගියාය.
"තාත්තගෙ හැඩ රුවම තමා" තම පුතුන් දෙස බලමින් දමයන්ති තම ආදරණීය සැමියාව සිහි කළාය.

Powered by Blogger.

Followers