එකමත් එක

කතාවකට වැඩි යමක්!










ඇයගේ කෙහෙරැළි සුළඟට ලෙල දෙයි. ඉන් විහිදුවන සුවඳින් මුසපත් වූ රංග ඇයගේ ඇස්, නහය , තොල් අතරින් ඇය හඳුනා ගන්න උත්සාහ කළේය.
"සිත්මි!"
"මිහී"
දෙදෙනාම ඔව්නොව්න් දෙස පුදුමයෙන් බලාසිටියහ.
"ඔයා ඇතුලට යන්න!"
එතෙක් වේලා රංගගේ අතේ එල්ලී සිටි සිත්මිට සිහි එළඹින. ඇය සෙනඟ අතරින් රිංගාගෙන දුම්‍රිය තුලට ඇතුල් විය.
ඇයගේ ඇස්දෙක මිහී ගේ රුව සෙව්වාය, නමුත් රංග ඇය දෙස නොබලාම දුම්‍රිය පාපුවරුවේ සිටියේය.
"අද අතටම අහුවුණා, මේ ඉන්නෙ උඹේ හොර මිනිහ!"
සියල්ලෝම විමතියට පත් කරමින් හඬක් නැඟින, දුම්‍රිය මැදිරිය තුල පවුල් ආරවුලක් දිගහැරිණ.
තුරුල් වී ඉඳගෙන සිටි යුවලක් එක් වරම විමතයට පත් කරමින්, තරුණියගේ සැමියා පැමිණ ත්බිණ. සියළු සෙල්ලම් අවසානය. හොර එලි වී ඇත.
"තෝ අද ගෙදර වරෙන්කො, තෝව මම මරණව"
"මෙතන ප්‍රශ්ණ ඇතිකර ගන්න එපා!"
"නැ අය්යෙ මේ ඉන්නෙ මගෙ ගෑණි, මේ බලන්න"
අවවාද කල පුද්ගලයාට සැමියා යැයි කියන පුද්ගලයා චායාරූපයක් පෙන්වූයේය.
සැර පරුෂ වචන හුවමාරුවක් දක්වා ප්‍රශ්ණය දුර දිග ගියේය.
සිත්මිද එම ආරවුල දෙස බලා සිටියාය, එක වරම ඇයට මිහී සිහි විය, ඇය පාපුවරුව දෙස බලන විට ඔහු පෙනෙන්නට නොසිටියේය.
* * * * * *
1986 ඉරිදා දිනක පාන්දර 3.20ට රාගම රෝහලේදී...
"අම්මෙ මෙන්න ඔයාට නිවුන් පුත්තු දෙන්නෙක්ම"
ප්‍රසූත වේදනාවේ කඳුලු වියලමින් දමයන්ති ගේ ඇස් සතුටු කඳුලින් තෙමී ගියාය.
"තාත්තගෙ හැඩ රුවම තමා" තම පුතුන් දෙස බලමින් දමයන්ති තම ආදරණීය සැමියාව සිහි කළාය.

2 comments:

Panchali Kaveetha said... November 25, 2012 at 2:52 AM  

කෝච්චිය මෙතනින් එහාට යන්නේ නැද්ද? engin trouble 1 ක් ද?

Panchali Kaveetha said... November 25, 2012 at 2:58 AM  

කෝච්චිය මෙතනින් එහාට යන්නේ නැද්ද? engin trouble 1 ක් ද?

Powered by Blogger.

Followers